“Seg mannen, zo een biertasting achter onze computer, zou dat niet een keer plezant kunnen zijn?”.
Meer dan deze woorden hadden we niet nodig.
Wat begon als een grap… eindigde 28 weken later met 113 geproefde bieren.
Met enkele enthousiastelingen leverden we steevast elke week bieren aan huis bij onze deelnemers...
een groep die met de week groter werd.
“Seg mannen, zo een bier brouwen… dat moeten wij nu toch ook kunnen?”.
Meer dan deze woorden hadden we wederom niet nodig. Wat dus begon als een grap, werd al heel snel een droom. En niet zomaar een droom, een droom die blijft groeien.
Nu, kunnen proeven en kunnen brouwen bleek een wereld van verschil. Een korte zoektocht op het wereldwijde web bracht ons bij Craywinckelhof…
een streekbelevingscentrum op de grens met Lubbeek. We mochten op audiëntie komen, en het spel zat op de wagen…